Podhorski Jan

Już w sierpniu 1939 r. jako harcerz i członek Przysposobienia Wojskowego (formacja podobna do dzisiejszych Wojsk Obrony Terytorialnej) zgłosił się ochotniczo do oddziałów Obrony Narodowej „Opalenica”, która internowała Niemców działających w tzw. 5 kolumnie. Brał udział w walkach podczas kampanii 1939 r., 17 września 1939 r. wzięty do niewoli pod Sannikami. Krótko po zwolnieniu w grudniu 1939 r. pojmany przez gestapo w Wolsztynie, uciekł i w latach 1940–1942 był członkiem konspiracji harcerskiej na terenie Koźmina Wielkopolskiego. Od 1942 r. w obawie przed aresztowaniem zbiegł z Wielkopolski na teren Generalnego Gubernatorstwa. Tam zaprzysiężony został do Związku Jaszczurczego, a następnie do Narodowych Sił Zbrojnych. Jednocześnie był członkiem AK. Na terenie Grójca ukończył naukę w tajnym liceum. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, w pułku NSZ „Sikora”. Po kapitulacji powstania został osadzony w stalagu IVb w Muehlberg koło Drezna. Po jego oswobodzeniu w kwietniu 1945 r. przez wojska sowieckie wrócił do Polski i podjął studia na Wydziale Rolno-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. W maju 1946 r. był inicjatorem strajku studenckiego na UP, związanego z wydarzeniami w Krakowie. W grudniu 1946 r. został aresztowany w związku z działalnością w strukturach podziemia antykomunistycznego. Jako członek organizacji Młodzież Wszechpolska został skazany na karę 7 lat więzienia, którą odbył w zakładzie karnym we Wronkach. Wyszedł na wolność po 3 latach dzięki amnestii. Sowieci i kolaborujący z nimi komuniści nie odkryli jego przynależności do NSZ. Równoznaczne byłoby to z wyrokiem śmierci.
Od roku 1993 do 2013 był Prezesem Okręgu Wielkopolska Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. Jest Członkiem Prezydium Wojewódzkiej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych w Poznaniu. Od wielu lat prowadzi działalność edukacyjną na terenie całej Polski. Aktywnie wspiera badania naukowe oraz projekty edukacyjne poznańskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej oraz Muzeum Powstania Warszawskiego. Autor książek „Wspomnienia Żołnierza Wyklętego” i „Pułk Narodowych Sił Zbrojnych im. Gen. Władysława Sikorskiego. Byłem jego żołnierzem”. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim, Medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939”, Krzyżem Kampanii Wrześniowej, Medalem za Warszawę 1939–1945, Medalem Pro Memoria. Wciąż aktywnie walczy o lepszą, wolną i  Wielką Polskę.